mücadele başlıyor
Bu benim ılk yazım. Ilk Turkçe yazım.
Açıkcası çok zor yeni klavyeyi kullanmak. Ama yemin ettim kendime ki bu işi ne
kadar da zorlaşsa da yapacağım. Beni motive eden de bir kaç şey var tabı. Daha önce
başka bir yerde yazmıştım birde burda yazsam iyi
olur.
Bir Türkçe klavye
aldım. Artık Türkçe yazmayı karar verdim. Büyük bir azimle başlayacağım. Bu
yolda kaç şey bana motivasyon oldu ve hiç unutmam. Birincisi ilk ve tek Türkçe
öğretmenim Özge, ikincisi Saba kızım ve üçüncü ama önemlisi aşktır. Bilmem
anlatabilirim, ben bu dille aşk yaşıyorum. Ilginç bir şekilde dile getirmeden
bu aşkı yaşıyorum. Bir sır gibi, sihir gibi daha doğrusu mucize gibi. Maşukumun
dilini aşık oldum sanki. Ne olursa olsun daha önce hayatımda bunu yaşamamıştım.
Bizim aramızda
duygular arkalarda saklanmış. Yapdiklarimiz birbirinle konuşuyor. O bana terlik
giy dediği zaman ben seviyorum seni çeviriyorum. Ben ona kazasız belasız
yolculuklar desam o da aşığım sana tercüme ediyor. O bir vidayı bağlarken
arkanda büyük bir ilgiyi görüyorum ben. Ben özel yemek yaptığım zaman o
kalbimdeki aşk hikâyesini anlıyor.
Geçen yaz tatile çıktık.
Yolda şarkı dinleye dinleye keyf alıyorduk. Bir şarkı geldi beraber okudukça
içimde kelebekler uçtu. Şarkı biter bitmez yine baştan oynattı. Dönerken yine
ayni şarkı geldi ve şimdi kelebekler arabada her köşesinde uçuyordular sanki.
Dile getirmeden o şarkı Bizim şarkımız oldu.
Comments
Post a Comment